Spór w niniejszej sprawie dotyczył lotniska wojskowego Krzesiny i odszkodowania za hałas na rzecz jednego z mieszkańców, którego dom jest położony 600 metrów od pasa startowego. Lądują tam samoloty wojskowe F-16, które startują i latają także w środku nocy. Sprawa trafiła przed Sąd Najwyższy (wyrok z 19 lipca 2019 roku, II CSK 533/18).
Mieszkaniec tej miejscowości wystąpił do Sądu o 30 tys. złotych zadośćuczynienia oraz zwrot nakładów poczynionych na wygłuszenie hałasu w budynku mieszkalnym.
Mieszkaniec Krzesin wygrał sprawę przed sądem pierwszej instancji. Sąd drugiej instancji zmienił ten wyrok w zakresie odsetek, zasądzając je od 2016 roku (data opinii biegłego), zamiast od 2008 roku. Skargi kasacyjne złożyły obie strony.
Sąd Najwyższy oddalił skargę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa. Uwzględnił natomiast skargę Powoda w zakresie liczenia odsetek. Uchylając wyrok Sądu II Instancji stanął na stanowisku, że w sprawie należało wypłacić odszkodowanie niezwłocznie, bowiem brak było ustalonych terminów. Niezwłocznie zaś oznacza od momentu, gdy gdy pozwany dowiedział się o roszczeniu i miał czas na odniesienie się do żądania. Dłużnik musi liczyć się z wymagalnością roszczenia, a odmowa spełnienia świadczenia będzie powodowała naliczenie odsetek. Zdaniem SN, z uwagi na powszechność tego typu roszczeń, pozwany mógł oszacować wielkość powstałej szkody. Na marginesie można zauważyć, że analogicznie podchodzi orzecznictwo do kwestii odsetek w zakresie zadośćuczynienia wypłacanego za rozstrój zdrowia.
SN omówił także kwestię tzw. szkody legalnej. Odszkodowanie z tytułu ochrony środowiska wiąże się z wydaniem aktu prawa miejscowego, który ogranicza właścicieli w ich prawach. Oznacza to, że wartość nieruchomości maleje i to trzeba zrekompensować. Właściciel musi także poczynić stosowne nakłady dla wygłuszenia hałasu.
Orzeczenie to może stanowić podstawę dla fali pozwów przeciwko lotniskom oraz innym, generującym hałas, miejscom należącym do Skarbu Państwa oraz samorządów.